Niewola

Nuty smutne jak wiatr ze wschodu

Deszcz leniwie narzuca takt

Wycie samotnego wilka w oddali

Spróchniałe symbole tamtych lat

Smutek żalem wiecznym karmiony

Posępna twarz życiem zaorana

Srebrne włosy na zakolach czasu

Wiecznym zniewoleniem nasączone

Los twój w obcych rękach ściskany

Nie zawsze był tak spętany

Niegdyś wolny jak piastowski ptak

Teraz za krat patrzysz na świat